عنوان:
دیـن، دولــت، برنامهریــزی فرهنگــی
نویسندگان: جمعی از اساتید
چاپ: دوم / خرداد ۱۳۸۷
قطع: وزیری
تعداد صفحات: ۶۱
ناشر: فرهنگستان علوم اسلامی
معــرفی:
كتاب «دین، دولت و برنامهریزی فرهنگی» گزارش اولیه ای است از اندیشه ۳ تن از اساتید حوزه و دانشگاه كه هر سه بر سر یك نظریه توافق كرده اند و قریب به ۳ دهه است كه به دقت نظر در آن میپردازند.
مدیریت آگاهانه فرهنگ جامعه امری است كه در طی ۳ دهة پس از انقلاب با رویكردهای مختلفی به آن نگریسته شده است.
در اصل امكان مدیریت فرهنگ، حداقل سه دیدگاه وجود داشته است. دیدگاهی كه فرهنگ را مدیریتپذیر نمیداند، دیدگاهی كه فرهنگ را مدیریتپذیر میداند اما قید «آگاهانه» را در صورتی كه مفید معنای «از پیش طراحی» باشد، به چشم تردید مینگرند و سوم كسانی كه مدیریت فرهنگ و آن هم با قید آگاهانه را كاملاً میپذیرند.
در صورتی كه دیدگاه اول را نادیده بگیریم و به مدیریتپذیر بودن فرهنگ معتقد شویم، قید «آگاهانه» ضرورت برنامهریزی را بیان میكند. بدین معنا كه تخصیص مقدورات به شایسته ترین وجه و برای حل موانع، آن هم در مسیر تنظیم موازنه تمام شئون جامعه، مسئله ای است مهم كه «اندازه» پاسخگویی به آن، «اندازه» آگاهانه بودن مدیریت فرهنگ را مشخص میكند.
تعریف فرهنگ نیز در تعریف آگاهانه بودن مدیریت آن مؤثر است و ارائه یك تعریف دقیق اما «كمیت بردار» امری كم اهمیت تر از تعریف» برنامه، نیست.
در فصل اول حجتالاسلام والمسلمین سید محمدمهدی میرباقری به تعریف دین، فرهنگ و برنامهریزی پرداخته و سعی میكنند فهرستی از آنچه كه باید مدیریت شود تا بگوییم فرهنگ مدیریت شده است را ارائه دهند.
در فصل دوم حجت الاسلام دكتر عبدالعلی رضایی، به مكاتب مختلف درتبیین جایگاه «دولت» در برنامه ریزی فرهنگی میپردازد تا در نهایت ضرورت یك كار پژوهشی و تحقیق میدانی امّا در سطح اجتماعی را در حین ایدهای كه خود آن را دنبال میكند به اثبات برساند.
در فصل سوم نیز، حجت الاسلام دكتر علیرضا پیروزمند به جمع بندی دو مسأله قبل پرداخته و سخن از یك مدل مشخص مدیریتی میزند و در حد وسع به باز كردن تعدادی از پارامترهای محوری آن میپردازد.