به گزارش
پایگاه اطلاع رسانی فرهنگستان علوم اسلامی قم، آقای حسن نوروزی از پژوهشگران این موسسه، چندی پیش به جمع آوری سخنان برخی از بزرگان و علما در مورد
علامه سید منیرالدین حسینی الهاشمی(ره) پرداختند. این مجموعه به مناسبت سالگشت همایش تحول علوم انسانی که در اردیبهشت سال 89 به یاد این استاد فقید برگزار گردید، منتشر می شود.
***
● رهبر معظم انقلاب اسلامی(دامظلهالعالی)
«... آن فقید سعید ... عمر خود را در خدمت به اسلام سپری کرد...».
(در پیام تسلیت رحلت سیدمنیرالدین حسینی، ۷۹/۱۲/۱۳)
● آيت الله حسين راستی کاشانی«...عالم عامل، مجاهد فی سبيلالله، متفکر عالیقدر، نوانديش اصيل اسلامی، علامه، از خدمتگذاران اسلام و مسلمين و از مروجين مذهب حقه جعفری و از مدافعين ولايت اهل بيت عصمت و طهارت...
متفکری دائم در انديشه و تأمل و پرهيزکاری باتقوا و خالص و سرداری رشيد برای اسلام. تيری در قلب بدانديشان و منحرفين و خاری در چشم روشنفکرنمايان و معاندين و منافقين.
پاسداری شايسته و سربازی لايق در رزم عقيدتی و فکری در برابر تهاجم فرهنگی.
حقا که ايشان يکی از نوابغ حوزه های علميه و انديشه اسلامی بودند. حسينی عزيز انسانی عابد و پارسا و فرزندی لايق و شايسته برای حوزه های علميه و دانشمندی توانا بود...
شناخت او از خطوط انحرافی دقيق و عميق بود و از همين جهت مورد بغض دشمنان مذهب حقه و اسلام بود.
آنچه بيشتر از هر چيز قلب اينجانب را به درد می آورد مظلوميت اين سيد مظلوم و مجهول بودن قدر حسينی عزيز میباشد... دشمنان و منحرفين و کجانديشان در حق او دشمنیها نمودند... دوستان هم در حق او کوتاهی و بیمهری نمودند و بعضی هم او را نشناختند و افق فکری و و تلاش فکری و فرهنگی ايشان ناشناخته ماند».
(در پیام تسلیت رحلت؛ منبع: کتاب یادی از استاد، انتشارات فجر ولایت، ۱۳۸۰)
● آیتالله محمدتقی مصباح یزدی«...قبل از هر چیز فرصت را غنیمت میشمرم و ارادت خودم را به مرحوم سید منیرالدین حسینی(ره) که شاید از چهل سال تجاوز کند اظهار کنم و برای روح پرفتوح ایشان عاجزانه و متضرعانه درخواست تعالی و تقرب بیشتر کنم. از افراد بسیار ممتاز در جهات متعددی بودند که نظیرشان کم پیدا میشود. ما سالها افتخار همسایگی ایشان و رفت و آمد خانوادگی را در قم و در کوچه نوربخش داشتیم. درگذشت ایشان و محرومیت حوزه از آن اخلاق، صفا، معرفت و سایر ویژگیهایشان ضایعهای بود. خدا انشاءالله درجات ایشان را عالی کند و به شما عزیزان هم توفیق بدهد که بتوانید اهداف ایشان را که اهداف انبیاء و اولیاء خداست بهنحو احسن دنبال کنید...».
(در دیدار با عدهای از اعضای فرهنگستان علوم اسلامی در سال ۱۳۹۰؛ منبع: کتاب مجموعه مصاحبههای همایش تحول در علوم انسانی، انتشارات کتاب فردا)
● آيت الله محی الدين حائری شيرازی«ايشان[سید منیرالدین حسینی] اهل توکل بود و توسل داشت و هميشه فکر میکرد و میانديشيد...
بعضی از بزرگان از من سؤال کردند که نظر شما راجع به ايشان چيست؟ من دو تا از بزرگان را مثال زدم و گفتم اين دو بزرگوار از نظر تئوری صاحبنظرند اما شهادت میدهم که ايشان در امور کاربردی از آن دو بزرگوار جلوتر است. به بزرگ برجستهای اين حرف را زدم.
آن مرحوم مرعوب حرفهای ديگران نمیشد اين از خصوصيات او بود.
او يک متفکر بود و کسی که انسان را گاهی آتش میزد...
اگر جاهلها کسی را نشناسند مسئلهای نيست؛ وقتی دلها آتش میگيرد که علما شاگرد خودشان را نشناسند، بزرگان، تربيتشدهٔ خودشان را نشناسند».
(منبع: کتاب یادی از استاد، انتشارات فجر ولایت، ۱۳۸۰)
● آیتالله سيدمحمدمهدی ميرباقری«اين مرد بزرگ با توسل و تفکر توانست فلسفه جديدی به نام «فلسفه نظام ولايت» تأسيس کند که کارآمدی عينی دارد و می تواند حلقه پيوند اعتقادات و عمل اجتماعی قرارگيرد و به دنبال آن، روش علوم را پیريزی کردند و در اين اواخر هم به توسعه روش استنباط پرداختند... آثار گرانقدر اين مرد بزرگ، ذخيره ای برای دنيای اسلام خواهد بود».
(منبع: کتاب یادی از استاد، انتشارات فجر ولایت، ۱۳۸۰)
«دغدغه اساسی مرحوم علامه حسینی(ره) حل نزاع تمدّنی اسلام و غرب بود؛ لذا معتقدم که تفکر ایشان، محل مراجعه جریان روشنفکری دینی در دهههای آینده خواهد بود؛ یعنی اگر حرکت روشنفکری دینی، مسیر صحیح خود را طی کند، به همین نقطه خواهد رسید...».
(منبع: کتاب اندیشه تمدن نوین اسلامی، انتشارات تمدن نوین)
.