پای دو نوع نگاه به سلوک در میان است؛ نگاهی که سلوک را نه بر بستر تولی و تبری یا استمداد از ولیّ که صرفاً بر پایه‎ی نوعی از استقلال از امام پیش می‎برد و تا کنون دچار آسیب‎های مختلفی بوده و نگاهی کامل‎تر که با اتکاء به مسیری که اهل‎بیت(ع) فرارویمان قرار داده‎اند، از یک‎بعدی شدن رهایی می‎یابد و ما را به عبودیت واقعی رهنمون می‎شود.